بررسی های اولیه شامل بررسی فعالیت تیرویید، بررسی از نظر بیماری دیابت، بررسی از نظر بیماری فئوکروموسایتوما، بررسی از نظر نقرس و غربالگری بیماری سل می باشد. معمولا یک عکس قفسه سینه نیز گرفته می شود.
درمان تعریق بیش از حد شامل درمان موضعی و یا درمان سیستمیک است. البته در صورت وجود بیماری زمینه ای، درمان آن در اولویت می باشد. درمان های موضعی مثل فراورده های آنتی کولینرژیک، دریزول، اسید بوریک، تانیک اسید، پتاسیم پرمنگنات، فرمالدهید، گلوترآلدهید، متنامین و ترکیبات آلومینیوم و بوتاکس می باشد. درمان سیستمیک نیز شامل داروهای آنتی کولینرژیک می باشد. درمان های جراحی شامل قطع اعصاب سمپاتیک، استفاده از رادیوفرکانس، برداشت جراحی منطقه درگیر، لیپوساکشن زیر پوستی می باشد. برای عرق کف دست استفاده از قطع سمپاتیک امید بخش بوده است. در صورت نیز این کار توسط جراح اعصاب انجام می شود. در عرق زیربغل نیز استفاده از رادیوفرکانس مفید بوده است.
بیمار مبتلا به این عرضه باید در مورد تمام انواع متدهای درمانی مطلع شده و در نهایت بهترین درمان را انتخاب کند.
به طور کلی درمان کامل و اثر بخش تعریق بیش از حد سخت است، اما درمان های جدید ارائه شده امید بخش تر از درمان های گذشته بوده اند.
منبع: Medscape